yitik kent

Gelecekti sevdasina düstügüm

sevinçle çalkalanan bir temmuz kaldi

bahçede öylece suskun,

denize çeyrek kala yanlizdik

ve elini attigin her çocuk gülüsü

gözlerini oksardi,

aglamak yasakti sevdamizda

yada biz mi öyle anlamistik geçici

tebbesümleri?

Evet aglamak yoktu hüzünlerimizde

kayip yarinlarin acisinda tutusurduk

veyahut,

gelecekti sevdasina düstügüm

kedersiz çocuklarimiz olacakti,

baharlara küskün umutlarimiz

olmayacakti hiç.

Düserdi yokluklar bir bir sari aksamlarimiza,

kanatsiz bir kelebege bile yanardi yüregimiz

ay süslenip giderdi gözlerimizin yarisinda,

susan bir sesizlik kalirdi dudaklarimizin

hüzünsüz sevismesinde

agustos böcegi tutardi

ben hasretini yanmis kent'e benzetirdim.

TURAN Mehmet